കേരളത്തിലെ കൊല്ലം ജില്ലയിൽ, പ്രകൃതി സൗന്ദര്യവും പാരിസ്ഥിതിക ദുരിതങ്ങളും ഒരുപോലെ ഏറ്റുവാങ്ങുന്ന ഒരു ദ്വീപസമൂഹമാണ് മൺറോത്തുരുത്ത് (Munroe Island). അറബിക്കടലിന്റെ കൈവഴിയായ അഷ്ടമുടിക്കായലിലേക്ക് കല്ലടയാർ സംഗമിക്കുന്ന ഈ തുരുത്ത്, എട്ട് ചെറിയ ദ്വീപുകൾ ചേർന്ന് രൂപപ്പെട്ടതാണ്.
ചരിത്രപരമായ പ്രാധാന്യം
ബ്രിട്ടീഷ് ഭരണകാലത്ത് തിരുവിതാംകൂർ ദിവാന്റെ പദവി വഹിച്ചിരുന്ന കേണൽ ജോൺ മൺറോയുടെ (Colonel John Munro) സ്മരണാർത്ഥമാണ് ഈ പ്രദേശത്തിന് മൺറോത്തുരുത്ത് എന്ന പേര് ലഭിച്ചത്. 1820-കളിൽ കല്ലടയാറ്റിലെ മണലും മറ്റ് നിക്ഷേപങ്ങളും ഉപയോഗിച്ച് രൂപം കൊണ്ട ഈ തുരുത്ത്, അദ്ദേഹത്തിൻ്റെ ഭരണത്തിന്റെ ഭാഗമായി വികസിപ്പിച്ചെടുത്തതാണ്.
കായലും കനാലുകളും
മൺറോത്തുരുത്തിൻ്റെ പ്രധാന ആകർഷണം അതിൻ്റെ തനതായ ഭൂപ്രകൃതിയാണ്. വലിയ ജലാശയങ്ങൾക്ക് പകരം, ഇടുങ്ങിയ കനാലുകളും തോടുകളുമാണ് ഈ ഗ്രാമത്തിൻ്റെ ജീവനാഡി. തെങ്ങിൻതോപ്പുകൾക്ക് ഇടയിലൂടെ വളഞ്ഞുപുളഞ്ഞു പോകുന്ന ഈ കനാലുകളിലൂടെയുള്ള തോണി യാത്രകൾ വിദേശ സഞ്ചാരികൾ ഉൾപ്പെടെയുള്ളവർക്ക് മറക്കാനാവാത്ത അനുഭവമാണ്. മത്സ്യബന്ധനം, ചെമ്മീൻകെട്ടുകൾ, കക്ക വാരിയെടുക്കൽ, കയർ നിർമ്മാണം തുടങ്ങിയ പരമ്പരാഗത തൊഴിലുകളിലാണ് ഇവിടുത്തെ നിവാസികൾ ഏർപ്പെട്ടിരിക്കുന്നത്.
ഒരു പാരിസ്ഥിതിക വെല്ലുവിളി
എന്നാൽ, ഇന്ന് മൺറോത്തുരുത്ത് ഒരു വലിയ പാരിസ്ഥിതിക പ്രതിസന്ധിയിലാണ്. ‘ഭൂമി താഴുന്ന പ്രതിഭാസം’ (Subsidence / Bradyseism) കാരണമാണ് ഈ ദ്വീപ് പതിയെ വെള്ളത്തിൽ മുങ്ങിപ്പോകുന്നത്. അഗ്നിപർവ്വത മേഖലയിൽ സംഭവിക്കുന്നതിന് സമാനമായ ഈ പ്രതിഭാസം, ഭൂമിയുടെ അടിത്തട്ട് താഴുന്നതിലൂടെ വേലിയേറ്റ സമയങ്ങളിൽ ദ്വീപിന്റെ ഭൂരിഭാഗം പ്രദേശങ്ങളിലും വെള്ളം കയറാൻ കാരണമാകുന്നു.
ഈ പ്രതിസന്ധി കാരണം, കൃഷിയിടങ്ങൾ നശിക്കുകയും ശുദ്ധജല ലഭ്യത കുറയുകയും ചെയ്തതോടെ, മൺറോത്തുരുത്തിൽ നിന്നും ആളുകൾ കൂട്ടമായി പലായനം ചെയ്യാൻ തുടങ്ങിയിരിക്കുന്നു. അധികം വൈകാതെ ഈ ദ്വീപ് പൂർണ്ണമായും കടലെടുക്കുമോ എന്ന ആശങ്ക നിലനിൽക്കുന്നതിനാൽ, മൺറോത്തുരുത്ത് ഇന്ന് ഒരു ‘ഒഴുകിമറയുന്ന കനലിന്റെ’ പ്രതീകമായി മാറിക്കൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്.
മൺറോത്തുരുത്തിലെ ജനങ്ങളുടെ പലായനത്തെക്കുറിച്ചോ, അതോ കേരളത്തിലെ മറ്റ് പ്രകൃതിദത്ത ദ്വീപുകളെക്കുറിച്ചോ നിങ്ങൾക്ക് അറിയണമെങ്കിൽ ചോദിക്കാവുന്നതാണ്.
















