ആഗോളതലത്തിൽ ആരോഗ്യ സംരക്ഷണ സംവിധാനങ്ങൾ നേരിടുന്ന വലിയ വെല്ലുവിളിയാണ് നഴ്‌സുമാരുടെ ക്ഷാമം ഉയർന്നുവരുന്നു. ഇന്ത്യയിലും അവസ്ഥ മറ്റൊന്നല്ല, ആശുപത്രികൾ മുതൽ ഹോം കെയർ വരെ, ആവശ്യകതയ്ക്ക് അനുസരിച്ച് ജിവനക്കാരില്ല.
ലോകാരോഗ്യ സംഘടനയുടെ (WHO) പുതിയ റിപ്പോർട്ട് പ്രകാരം 2030 ആകുമ്പോഴേക്കും ലോകം നഴ്‌സുമാർ ഉൾപ്പെടെ 11 ദശലക്ഷം ആരോഗ്യ പ്രവർത്തകരുടെ കുറവ് നേരിടേണ്ടിവരുമെന്ന് പ്രവചിക്കപ്പെടുന്നു.ഇത് മുൻ എസ്റ്റിമേറ്റിൽ നിന്ന് 10 ദശലക്ഷത്തിൽ നിന്ന് കൂടുതലാണ്.
ലോകാരോഗ്യ സംഘടനയുടെ ‘സ്റ്റേറ്റ് ഓഫ് ദി വേൾഡ്സ് നഴ്‌സിംഗ് 2025’, ആഗോള ആരോഗ്യ സംരക്ഷണ സന്നദ്ധതയെക്കുറിച്ച് ആശങ്കാജനകമായ ഒരു ചിത്രം വരയ്ക്കുന്നു .
ഈ കുറവിന്റെ ഏകദേശം 70% ആഫ്രിക്കയെയും കിഴക്കൻ മെഡിറ്ററേനിയനെയും ബാധിക്കും, എന്നാൽ ആരോഗ്യ പരിരക്ഷയിൽ പുരോഗതി കൈവരിച്ചിട്ടും ഇന്ത്യ ഒരു സമാന്തര പ്രതിസന്ധിയെ നേരിടുന്നു: അമിതഭാരമുള്ള, പരിശീലനം കുറഞ്ഞ, വേഗത്തിൽ കുറയുന്ന നഴ്‌സിംഗ് തൊഴിലാളികളുടെ എണ്ണം.
2023-ൽ ആഗോളതലത്തിൽ നഴ്‌സുമാരുടെ എണ്ണം 29.8 ദശലക്ഷമായി ഉയർന്നെങ്കിലും, വിതരണം ഇപ്പോഴും ആശങ്കാജനകമാംവിധം അസമമായി തുടരുന്നു. ലോകജനസംഖ്യയുടെ വെറും 17% മാത്രമുള്ള വികസിത രാജ്യങ്ങൾ, മൊത്തം നഴ്‌സുമാരിൽ പകുതിയോളം പേരെ ജോലിക്കെടുക്കുന്നു, ഇത് ഇന്ത്യയുൾപ്പെടെയുള്ള ജനസംഖ്യയുള്ള, താഴ്ന്ന, ഇടത്തരം വരുമാനമുള്ള രാജ്യങ്ങളെ നഴ്‌സ്-രോഗി അനുപാതം വളരെ അപര്യാപ്തമാക്കുന്നു.
ആഗോള ശരാശരി 10,000 പേർക്ക് 37 നഴ്‌സുമാർ എന്നതാണ്, എന്നാൽ ഏഷ്യയിലെയും ആഫ്രിക്കയിലെയും പല ഭാഗങ്ങളിലും ഈ കണക്ക് അഞ്ച് മുതൽ പത്ത് മടങ്ങ് വരെ കുറവാണ്.
ഇന്ത്യയിൽ, ആശുപത്രികളിലും ക്ലിനിക്കുകളിലും വൃദ്ധസദനങ്ങളിലും ആ അസന്തുലിതാവസ്ഥ എല്ലാ ദിവസവും നിലനിൽക്കുന്നു . നിലവിലെ നഴ്‌സ്-ജനസംഖ്യ അനുപാതം 1:670 ആണ്, ഇത് WHO ശുപാർശ ചെയ്യുന്ന 1:300 നേക്കാൾ വളരെ താഴെയാണ്, കൂടാതെ വയോജന പരിചരണത്തിൽ സ്ഥിതി കൂടുതൽ ഗുരുതരവുമാണ്.
ഇന്ത്യയിൽ 60 വയസോ അതിൽ കൂടുതലോ പ്രായമുള്ള ഏകദേശം 150 ദശലക്ഷം ആളുകളുണ്ട്, 2030 ആകുമ്പോഴേക്കും ഈ സംഖ്യ ഇരട്ടിയാകുമെന്ന് പ്രതീക്ഷിക്കുന്നു.