തമിഴ്നാട്ടിലെ കാവേരി നദി ബംഗാൾ ഉൾക്കടലുമായി ചേരുന്നിടത്ത് സ്ഥിതി ചെയ്തിരുന്ന പുരാതന തുറമുഖ നഗരമാണ് പൂംപുഹാർ. ഇത് ചോള രാജവംശത്തിന്റെ തലസ്ഥാനങ്ങളിൽ ഒന്നായിരുന്നെന്നും, അക്കാലത്ത് കാവേരിപ്പൂമ്പട്ടണം (Kaveripoompattinam) എന്ന പേരിലാണ് അറിയപ്പെട്ടിരുന്നതെന്നുമാണ് ചരിത്രരേഖകൾ പറയുന്നത്.
ഐതിഹ്യത്തേക്കാളേറെ തമിഴ് സാഹിത്യകൃതികളിലാണ് ഈ നഗരത്തിൻ്റെ പ്രൗഢി രേഖപ്പെടുത്തിയിട്ടുള്ളത്. പ്രശസ്തമായ തമിഴ് ഇതിഹാസങ്ങളായ ചിലപ്പതികാരം (Silappatikaram), മണിമേഖല (Manimekalai) എന്നിവയുടെ പ്രധാന പശ്ചാത്തലമായിരുന്നു പൂംപുഹാർ. ഈ കൃതികൾ നഗരത്തിൻ്റെ സമ്പന്നതയെയും, അവിടുത്തെ കച്ചവട സ്ഥാപനങ്ങളെയും, മനോഹരമായ വാസ്തുവിദ്യകളെയും, വിവിധ രാജ്യങ്ങളിൽ നിന്നുള്ള വ്യാപാരികളെയും വിവരിക്കുന്നു. ബി.സി.ഇ. 3-ആം നൂറ്റാണ്ട് മുതൽ സി.ഇ. 3-ആം നൂറ്റാണ്ട് വരെ ഇവിടെ അന്താരാഷ്ട്ര കച്ചവടം സജീവമായിരുന്നു.
നഗരം കടലെടുത്തത്
മണിമേഖല എന്ന കാവ്യത്തിൽ, ഒരു ശാപം മൂലമാണ് ഈ മഹാനഗരം കടലെടുത്തതെന്നാണ് പറയുന്നത്. നഗരവാസികൾ ഒരു ഉത്സവത്തിനിടെ കടൽ ദേവനെ (മണികല) പ്രകോപിപ്പിച്ചതിനെത്തുടർന്ന്, അദ്ദേഹം നഗരത്തെ വെള്ളത്തിനടിയിലാക്കി എന്നാണ് ഐതിഹ്യം. എന്നാൽ, സുനാമി പോലുള്ള പ്രകൃതിദുരന്തങ്ങൾ അല്ലെങ്കിൽ സമുദ്രനിരപ്പിലുണ്ടായ മാറ്റങ്ങൾ മൂലമാവാം പൂംപുഹാർ നഗരം നശിച്ചതെന്നാണ് ചരിത്രകാരന്മാരുടെ വിലയിരുത്തൽ.
പുരാവസ്തു ഗവേഷണങ്ങൾ
പൂംപുഹാറിൻ്റെ കടലിനടിയിലുള്ള ഭാഗം കണ്ടെത്താനായി നാഷണൽ ഇൻസ്റ്റിറ്റ്യൂട്ട് ഓഫ് ഓഷ്യാനോഗ്രാഫി (NIO) പോലുള്ള സ്ഥാപനങ്ങൾ പലതവണ ഗവേഷണം നടത്തി. ഈ ഉത്ഖനനങ്ങളിൽ, കടലിനടിയിൽ ഏകദേശം 23 മീറ്റർ ആഴത്തിൽ, ഒരു കപ്പൽത്താവളത്തിന്റേതിന് സമാനമായ കൽക്കെട്ടുകളും, കല്ലുകൊണ്ട് നിർമ്മിച്ച കെട്ടിടങ്ങളുടെ അവശിഷ്ടങ്ങളും കണ്ടെത്തി. റോമൻ നാണയങ്ങൾ, ഇഷ്ടികകൾ, മൺപാത്രങ്ങൾ എന്നിവയും ലഭിച്ചു.
ഈ കണ്ടെത്തലുകൾ, പണ്ടുകാലത്ത് ഈ പ്രദേശം ഒരു വലിയ തുറമുഖ നഗരമായിരുന്നുവെന്നും, പിന്നീട് കടലെടുക്കുകയോ അല്ലെങ്കിൽ ഉപേക്ഷിക്കപ്പെടുകയോ ചെയ്തുവെന്നുമുള്ള സാഹിത്യത്തിലെ പരാമർശങ്ങളെ ശരിവെക്കുന്നതായിരുന്നു. അങ്ങനെ പൂംപുഹാർ, ദക്ഷിണേന്ത്യയുടെ മറഞ്ഞുപോയ ഒരു വാണിജ്യ തലസ്ഥാനമായി ഇന്നും നിലനിൽക്കുന്നു.
















