നേപ്പാളിലും ഇന്ത്യയുടെ ചില ഭാഗങ്ങളിലും ദിവ്യ സ്ത്രീശക്തിയുടെ പ്രതീകമായി ജീവിക്കുന്ന ദേവിയെ ആരാധിക്കുന്ന പാരമ്പര്യമാണ് ‘കുമാരി’ ആചാരം. ഈ പ്രാചീന ആചാരം പുനരുജ്ജീവിപ്പിച്ചുകൊണ്ട്, രണ്ട് വയസ്സും എട്ട് മാസവും പ്രായമുള്ള ആര്യാതാര ശാക്യയെ നേപ്പാളിലെ പുതിയ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ദേവിയായി തെരഞ്ഞെടുത്തു. നേപ്പാളിലെ ന്യൂവാരി ബുദ്ധമത സമൂഹത്തിലെ ശാക്യ വംശത്തില്പ്പെട്ട പെണ്കുട്ടികളില് നിന്നാണ് ദേവിയെ തിരഞ്ഞെടുക്കുന്നത്. തലേജു അല്ലെങ്കില് ദുര്ഗ്ഗ ദേവിയുടെ ആത്മശക്തി പെണ്കുട്ടിയില് പ്രതിഫലിക്കുന്നു എന്നാണ് വിശ്വാസം. രാജ്യത്തിന്റെ തലസ്ഥാനമായ കാഡ്മണ്ടുവിലെ ഒരു ചെറുവീഥിയില് നിന്നാണ് ചെറുപ്പക്കാരിയായ ആര്യാതാരയെ കുടുംബാംഗങ്ങള് ആലങ്കാരിക ഘോഷയാത്രയിലൂടെ ക്ഷേത്രമന്ദിരത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോയത്.
ഈ ചടങ്ങ് രാജ്യത്തിലെ ഏറ്റവും ദൈര്ഘ്യമേറിയതും പ്രധാനപ്പെട്ടതുമായ ഹിന്ദു ഉത്സവമായ ദശൈന് ദിനത്തിലാണ് നടന്നത്. ആര്യാതാര ശാക്യയെ പുതിയ കുമാരിയായി, അതായത് ”കന്യകാദേവിയായി,” തെരഞ്ഞെടുത്തത് മുന് കുമാരിയായ തൃഷ്ണ ശാക്യയുടെ സ്ഥാനത്തേക്കാണ്. പാരമ്പര്യപ്രകാരം, ഒരു കുമാരി ആദ്യ മാസവാരദിനം പ്രാപിക്കുന്നതോടെ അവളുടെ ദൈവിക പദവി അവസാനിക്കുകയും അവള് സാധാരണ മനുഷ്യയായി കണക്കാക്കപ്പെടുകയും ചെയ്യും. നേപ്പാളില് ഭൂരിഭാഗം ജനങ്ങള് ഹിന്ദുക്കളായിട്ടുള്ളപ്പോഴും, ഈ ദേവിയെ ഹിന്ദുക്കളും ബൗദ്ധന്മാരും ഒരുപോലെ ആരാധിക്കുന്നു. കുമാരിയാകാന് തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്ന കുട്ടികള്ക്ക് രണ്ട് മുതല് നാല് വയസ്സ് വരെയുള്ള പ്രായവും മിനുസമുള്ള ത്വക്കും മിനുങ്ങുന്ന കണ്ണുകളും പല്ലുകള്ക്കും മുടിക്കും പിഴവുകളില്ലായ്മയും ഉണ്ടായിരിക്കണം.
കൂടാതെ അന്ധകാരത്തെ ഭയപ്പെടരുത് എന്നത് പ്രധാന മാനദണ്ഡമാണ്. കഴിഞ്ഞ മാസം നടന്ന ഇന്ദ്ര ജാത്ര ഉത്സവത്തില്, മുന് കുമാരിയായ തൃഷ്ണ ശാക്യയെ ഭക്തര് രഥത്തില് ഇരുത്തി നഗരം ചുറ്റിക്കാട്ടി. കുമാരി എപ്പോഴും ചുവന്ന വസ്ത്രം ധരിക്കുകയും, മുടി കെട്ടിനിര്ത്തുകയും, നെറ്റിയില് ”മൂന്നാം കണ്ണ്” വരയ്ക്കുകയും ചെയ്യും. പുതിയ കുമാരിയെ ക്ഷേത്രമന്ദിരത്തിലേക്ക് കൊണ്ടുപോകുമ്പോള്, ഭക്തര് വഴിയരികില് നിരന്നു നിന്ന് കുമാരിയുടെ കാല് തങ്ങളുടെ നെറ്റിയോട് തൊടുകയും പൂക്കളും പണവും സമര്പ്പിക്കുകയും ചെയ്യുന്നു. നേപ്പാളില് ഇത് പരമമായ ഭക്തിപ്രകടനമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു.
തൃഷ്ണ ശാക്യ ഇപ്പോള് 11 വയസ്സുകാരിയാണ്. 2017ലാണ് അവളെ ജീവിച്ചിരിക്കുന്ന ദേവിയായി തെരഞ്ഞെടുത്തത്. അവളെ കഴിഞ്ഞ ദിവസം കുടുംബാംഗങ്ങളും അനുയായികളും ചേര്ന്ന് ഒരു പാലങ്കിനില് ഇരുത്തി കുമാരി ഭവനില് നിന്ന് പുറത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോയി.
ശാക്യ കുടുംബങ്ങള്ക്കിടയില് കുമാരി പദവി നേടുന്നത് വലിയ ബഹുമാനമായി കണക്കാക്കപ്പെടുന്നു. ദേവിയായി തെരഞ്ഞെടുത്ത കുടുംബത്തിന് സമൂഹത്തില് ഉയര്ന്ന സ്ഥാനം ലഭിക്കുകയും അവരുടെ വംശത്തില് പ്രത്യേക പ്രതിഷ്ഠയും ഉണ്ടാകുകയും ചെയ്യുന്നു. എന്നാല് കുമാരിമാരുടെ ജീവിതം അത്യന്തം നിയന്ത്രിതവും ഏകാന്തവുമാണ്. ദേവിയായി തെരഞ്ഞെടുക്കുന്ന കുട്ടി മാതാപിതാക്കളില് നിന്ന് അകന്ന് ക്ഷേത്രത്തില് താമസിക്കണം. കുറച്ച് തിരഞ്ഞെടുത്ത സുഹൃത്തുക്കളെ മാത്രമേ അവര്ക്കു കാണാന് കഴിയൂ, വര്ഷത്തില് ചില പ്രധാന ഉത്സവങ്ങളിലാണ് അവരെ പുറത്തേക്ക് കൊണ്ടുപോകുന്നത്. നേപ്പാളിലെ പഴയ വിശ്വാസപ്രകാരം, മുന് കുമാരിയെ വിവാഹം കഴിക്കുന്ന പുരുഷന് ദീര്ഘായുസ്സു ലഭിക്കില്ലെന്ന ധാരണ നിലനില്ക്കുന്നതിനാല്, പലരും വിവാഹം കഴിക്കാതെ തുടരാറുണ്ട്.
എന്നാല്, കഴിഞ്ഞ വര്ഷങ്ങളില് ആചാരങ്ങളില് മാറ്റങ്ങള് വന്നിട്ടുണ്ട്. ഇപ്പോള് കുമാരിക്ക് അന്തരീക്ഷ വിദ്യാഭ്യാസം ലഭിക്കുന്നതിനായി സ്വകാര്യ അധ്യാപകര് ക്ഷേത്രത്തിനകത്ത് എത്തുന്നു. ചിലപ്പോള് അവര്ക്കു ടെലിവിഷനും പഠനോപകരണങ്ങളും ഉപയോഗിക്കാനുള്ള സൗകര്യവും ഉണ്ട്. കുമാരിയായ ജീവിതം അവസാനിച്ചതിനുശേഷം, നേപ്പാള് സര്ക്കാര് മുന് കുമാരിമാര്ക്ക് പ്രതിമാസം ഏകദേശം 110 ഡോളര് പെന്ഷന് നല്കുന്നു, ഇത് രാജ്യത്തിന്റെ കുറഞ്ഞ വേതനത്തേക്കാള് അല്പം കൂടുതലാണ്. ആര്യാതാര ശാക്യയുടെ തെരഞ്ഞെടുപ്പ് നേപ്പാളിന്റെ ആത്മീയതയെയും സമ്പന്നമായ പാരമ്പര്യത്തെയും ലോകത്തിനു മുന്നില് വീണ്ടും തെളിയിക്കുന്നു. ചെറുപ്പക്കാരിയായ ഈ കുഞ്ഞ് ഇനി വര്ഷങ്ങളോളം ഭക്തജനങ്ങള്ക്കു ദൈവാനുഗ്രഹം പകരുന്ന ദേവിയായി ജീവിക്കും.
CONTENT HIGH LIGHTS; What is the ‘Kumari’ ritual?: How did two-year-old Aryatara become a Shakya god?
















