അന്വേഷണം വാർത്തകൾ ലഭിക്കാന്‍ വാട്സാപ്പ് ചാനലില്‍ ചേരൂ.വി. കെ. ദീപയുടെ നിരീക്ഷണം
നമ്മുടെ അയൽരാജ്യമായ നേപ്പാളിലെ ‘കുമാരി’ എന്ന സമ്പ്രദായം, പുരോഗമനപരമായ ഈ കാലഘട്ടത്തിലും കുട്ടികളും സ്ത്രീകളും അനാചാരങ്ങൾക്കും അന്ധവിശ്വാസങ്ങൾക്കും എങ്ങനെ എളുപ്പത്തിൽ ഇരയാകുന്നു എന്നതിൻ്റെ ഞെട്ടിക്കുന്ന നേർച്ചിത്രമാണ്. പുറമെ വിദ്യാസമ്പന്നനെന്ന് തോന്നുന്ന ഒരാളുടെ തോളിൽ തളർന്നുറങ്ങുന്ന ‘ആര്യ താര ശാക്യ’ എന്ന രണ്ടുവയസ്സുകാരിയുടെ ചിത്രം, അവളുടെ ഭീകരമായ ഭാവിയിലേക്കുള്ള നിസ്സഹായമായ പ്രവേശനത്തെയാണ് സൂചിപ്പിക്കുന്നത്.
നേപ്പാളിലെ നുവാരി സമുദായത്തിൽ, ഹിന്ദു-ബുദ്ധമത സ്വാധീനത്തിൽ ഉരുത്തിരിഞ്ഞ ഈ ആചാരമനുസരിച്ച്, തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെടുന്ന ശാക്യവംശത്തിലെ ഈ പെൺകുഞ്ഞ്, ദുർഗ്ഗയുടെ പ്രതിരൂപമായ ‘തലേജു ദേവി’യായി ആരാധിക്കപ്പെടും. ‘കുമാരി’യായി തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടാൽ, ആ കുട്ടിയുടെ രക്ഷിതാക്കൾക്ക് അവൾക്കുമേൽ യാതൊരു അധികാരവുമുണ്ടായിരിക്കില്ല.
അതിഗൂഢമായ തിരഞ്ഞെടുപ്പ് മാനദണ്ഡങ്ങൾ
രാജാവിനോട് കോപിച്ച ദേവി, ശാക്യവംശത്തിലെ പെൺകുട്ടികളിൽ രജസ്വലയാകുന്നത് വരെ കുടികൊള്ളുമെന്ന് നൽകിയ വാക്കിൻ്റെ അടിസ്ഥാനത്തിലാണ് ഈ ‘ദേവിതിരഞ്ഞെടുപ്പ്’. അതികഠിനമായ 32 ലക്ഷണങ്ങളാണ് കുമാരിക്ക് വേണ്ടത്: ഒരു മുറിവ് പോലും പറ്റാത്ത ശുദ്ധശരീരം, ആകർഷകമായ നിറവും തിളക്കമുള്ള ചർമ്മവും, മാനിൻ്റെ പോലുള്ള കാലുകൾ, അരയന്നത്തിൻ്റെ പോലുള്ള ശബ്ദം, സിംഹത്തിൻ്റെ നെഞ്ച്, പശുവിൻ്റെ കൺപീലികൾ എന്നിങ്ങനെ നീളുന്നു ഈ നിബന്ധനകൾ. ഇതിനെല്ലാം പുറമെ, കുഞ്ഞിൻ്റെ മൂന്നു തലമുറയിൽ വംശത്തിനു പുറത്തുപോയി വിവാഹം കഴിച്ചവരുണ്ടാകരുത് എന്നും നിർബന്ധമുണ്ട്.
തിരഞ്ഞെടുപ്പ് പൂർത്തിയായാൽ, ഏറ്റവും ഭീകരമായ അഗ്നിപരീക്ഷയാണ് കുഞ്ഞിനെ കാത്തിരിക്കുന്നത്. 108 എരുമകളെയും ആടുകളെയും ബലി നൽകുന്ന മുറിയിൽ കാഴ്ചക്കാരിയായി അവൾ നിൽക്കണം. തുടർന്ന്, ചോരയൊലിക്കുന്ന മൃഗത്തലകൾക്കിടയിൽ ഒറ്റയ്ക്ക് രാത്രി മുഴുവൻ കഴിയണം. മുഖംമൂടി ധരിച്ച പുരുഷന്മാർ ചുറ്റും നൃത്തം ചെയ്ത് ഭയപ്പെടുത്തുമ്പോഴും കുഞ്ഞ് കരയുന്നില്ലെങ്കിൽ അത് ദേവി ശരീരത്തിൽ പ്രവേശിച്ചതിൻ്റെ ലക്ഷണമായി കണക്കാക്കും.
വികാരരഹിതമായ തടവറ ജീവിതം
ഇതോടെ കഷ്ടപ്പാട് തീരുന്നില്ല. ‘കുമാരി ചെഹ്’ എന്ന ഇരുണ്ട ദേവീ ഗൃഹത്തിൽ കെയർടേക്കർക്കൊപ്പം അവൾ വർഷങ്ങൾ തള്ളിനീക്കണം. ആദ്യ ആർത്തവം വരെ അവൾക്ക് നിലം ചവിട്ടാൻ അനുവാദമില്ല. സുപ്രീം കോടതിയുടെ അനുകൂല വിധി നിലനിൽക്കുമ്പോഴും വിശ്വാസം കാരണം കുട്ടിയെ ഇപ്പോഴും എടുത്തുകൊണ്ടാണ് നടക്കുന്നത്.
ഏറ്റവും വേദനാജനകം, തിരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ടാൽ പിന്നെ ആ കുഞ്ഞിന് വികാരങ്ങൾ പ്രകടിപ്പിക്കാൻ സാധിക്കില്ല എന്നതാണ്. അവൾ ചിരിച്ചാൽ നോക്കി നിന്നവർക്ക് മരണം ഉറപ്പ്, ആഹാരം കൂടുതൽ ചോദിച്ചാൽ ക്ഷാമം – അങ്ങനെ ഓരോ പ്രവൃത്തിക്കും ദുരർത്ഥങ്ങൾ കൽപ്പിക്കപ്പെടുന്നു. കളിക്കൂട്ടുകാരില്ലാതെ, രക്ഷിതാക്കളെ കാണാതെ, അടിസ്ഥാന വിദ്യാഭ്യാസം പോലും നിഷേധിക്കപ്പെട്ട്, കുട്ടിക്കാലം മുഴുവൻ ആ കുഞ്ഞ് ഒരു ദൈവീക തടവുകാരിയായി ജീവിക്കുന്നു.
പടിയിറക്കവും പുതുതലമുറയുടെ മൗനവും
ആദ്യ ആർത്തവത്തോടെ, ആചാരത്തിൻ്റെ പിൻവാതിലിലൂടെ അവൾ പുറത്തേക്ക് പോകുമ്പോൾ, മുൻവാതിലിലൂടെ മറ്റൊരു നിസ്സഹായയായ രണ്ടുവയസ്സുകാരി തന്റെ ബാല്യം ഹോമിക്കാൻ കയറിവരും. പടിയിറങ്ങിയ ദേവിക്ക് സർക്കാർ വക പെൻഷനും സമൂഹത്തിൻ്റെ ബഹുമാനവും ലഭിക്കുന്നുണ്ടെങ്കിലും, ഒരു സാധാരണ ജീവിതത്തിലേക്ക് തിരിച്ചു പോകാൻ അവർ ഏറെ കഷ്ടപ്പെടുന്നു. ദേവിയായിരുന്നവരെ വിവാഹം കഴിച്ചാൽ ഭർത്താവ് മരിച്ചുപോകുമെന്ന അന്ധവിശ്വാസം കാരണം മുൻപ് ആരും അവരെ വിവാഹം കഴിച്ചിരുന്നില്ല.
രാഷ്ട്രീയപരമായ വിപ്ലവങ്ങൾ പുതിയ തലമുറയിൽ നിന്ന് ഉണ്ടാകുമ്പോഴും, അനാചാരങ്ങൾക്കും അന്ധവിശ്വാസങ്ങൾക്കുമെതിരെ ശബ്ദമുയർത്താൻ പല രാജ്യങ്ങളിലെയും യുവനേതാക്കൾ മടിച്ചു നിൽക്കുന്നു. വിശ്വാസത്തെ തൊട്ടുകളിക്കാനുള്ള ഭയം, ഈ ദുരിതങ്ങളെല്ലാം തുടരാൻ കാരണമാകുന്നു. നിസ്സഹായരും അടിച്ചമർത്തപ്പെടാൻ എളുപ്പമുള്ളവരുമായ കുട്ടികളും സ്ത്രീകളുമാണ് ഈ അനാചാരങ്ങളുടെ എളുപ്പമുള്ള ഇരകൾ എന്ന യാഥാർത്ഥ്യം അതുകൊണ്ടാണ് ഇന്നും ശക്തമായി നിലനിൽക്കുന്നത്.
