ഒരു പിരമിഡ് ഒരു ഘടന അല്ലെങ്കിൽ സ്മാരകമാണ്, സാധാരണയായി ഒരു ചതുരാകൃതിയിലുള്ള അടിത്തറയാണ്, അത് ഒരു ത്രികോണ ബിന്ദുവിലേക്ക് ഉയരുന്നു. ജനകീയ ഭാവനയിൽ, സഹാറ മരുഭൂമിയുടെ അരികിലുള്ള ഗിസ പീഠഭൂമിയിലെ ഏകാന്തമായ മൂന്ന് ഘടനകളാണ് പിരമിഡുകൾ, എന്നാൽ ഈജിപ്തിൽ എഴുപതിലധികം പിരമിഡുകൾ നൈൽ നദീതടത്തിൽ വ്യാപിച്ചുകിടക്കുന്നു , അവരുടെ കാലത്ത് അവ വലിയ ക്ഷേത്ര സമുച്ചയങ്ങളുടെ കേന്ദ്രങ്ങളായിരുന്നു. . ഈജിപ്തുമായി മാത്രം ബന്ധപ്പെട്ടിട്ടുണ്ടെങ്കിലും, പിരമിഡ് ആകൃതി ആദ്യം ഉപയോഗിച്ചത് പുരാതന മെസൊപ്പൊട്ടേമിയയിൽ സിഗ്ഗുറാറ്റുകൾ എന്നറിയപ്പെടുന്ന ചെളി-ഇഷ്ടിക ഘടനകളിൽ, ഗ്രീക്കുകാരും റോമാക്കാരും തുടർന്നും ഉപയോഗിച്ചു.
അത്പോലെ ലോകപ്രസിദ്ധമാണ് ഈജിപ്തിലെ പിരമിഡുകൾ.
എന്നാൽ സമൂഹ മാധ്യമങ്ങൾ ശക്തിപ്പെടുകയും, സന്തോഷ് ജോർജിനെ പോലുള്ള സഞ്ചാരികൾ ഇവിടങ്ങളിൽ ഒക്കെ എത്തിപ്പെടുകയും ചെയ്തത് വഴി ഇവയുടെ ഒക്കെ കൂടുതൽ വ്യക്തമായ സമീപ ദർശനം സാധ്യമാവുകയും ചെയ്ത കാലം മുതൽ ഞാൻ ആലോചിച്ച ഒന്നാണ് എന്തുകൊണ്ടാണ് ഇവയുടെ ഉപരി ഭാഗം കല്ലുകൾ പെറുക്കി വച്ചതുപോലെ ഭംഗി ഇല്ലാതെ കിടക്കുന്നത് എന്ന്.
ഉത്തരം ലഭിക്കാനായി ഈജിപ്തിൽ എത്തേണ്ടി വന്നു.
ഒരുകാലത്ത് ഈ പിരമിഡുകളുടെ പുറം ഭാഗം എല്ലാം തന്നെ മാർബിൾ പോലെ മിനുസമാർന്നത് ആയിരുന്നു, ഏറ്റവും മുകൾ ഭാഗം സ്വർണ്ണം കൊണ്ട് മൂടിയിരുന്നു എന്നുപോലും ചിലർ വിശ്വസിക്കുന്നുണ്ട്.
ഇന്നും അവയുടെ അടിഭാഗത്തും, മുകളിലും ഒക്കെ ഇത്തരം മിനുസമുള്ള ശിലാ പാളികൾ അവശേഷിക്കുന്നുണ്ട്.
എന്നാൽ എങ്ങനെയാണ് പിരമിഡുകൾക്കു അവയുടെ പുറം തൊലി നഷ്ടമായത് ..?
ഏഴാം നൂറ്റാണ്ടിൽ ഈജിപ്തിൽ എത്തിയ ഷിയാക്കൾ ആണ് ഇവയുടെ പുറം ഭാഗത്തെ ശിലാപാളികൾ അടർത്തിയെടുത്തത്.
അതുപയോഗിച് അവർ Cairo yil അനേകം ദേവാലയങ്ങൾ പണിതു.
മറ്റൊരു സിദ്ധാന്തം ഭൂകമ്പത്തിന്റേതാണ്.
ഭൂകമ്പത്തിൽ അടർന്നു പോയ ശിലാപാളികൾ ഷിയാക്കൾ അടർത്തി മാറ്റി എന്നതാണ്, എന്തായാലും ശരി, മോസ്കോയിലെ അനേകം പള്ളികളുടെ നിർമ്മാണത്തിന് ഇത് ഉപയോഗിച്ചിട്ടുണ്ട് എന്നത് വസ്തുതയാണ്, ഈജിപ്റ്റോളജിസ്റ്റ്കൾ അംഗീകരിച്ച കാര്യമാണ്, നേരിൽ കാണാവുന്ന കാര്യമാണ്.
എന്നാൽ ഈ ഭൂകമ്പ സിദ്ധാന്തം അത്ര വിശ്വാസ യോഗ്യമല്ല, കാരണം ലോകത്തെ ഏറ്റവും സ്ഥിരതയുള്ള ജാമ്യതീയ ഷെയ്പ്പുകളിൽ ഒന്നാണ് പിരമിഡുകൾ. അവയിൽ, ഏതാണ്ട് നാൽപ്പത്തി അഞ്ചു ഡിഗ്രി ചെരിവില് പതിപ്പിച്ച കനം കൂടിയ ശിലാപാളികൾ അടർന്നു വീഴണം എങ്കിൽ അത് അത്ര എളുപ്പമല്ല.
അത് എന്തുതന്നെ ആയാലും ഒരു ചരിത്രാന്വേഷിയുടെ സിരകളിൽ ആവേശം നിറയ്ക്കാൻ പോന്ന പലതും പിരമിഡുകളിൽ ഉണ്ട് .
ഈജിപ്തുകാർ ‘മിസ്റ്റർ’ അല്ലെങ്കിൽ ‘മിർ’ എന്നറിയപ്പെടുന്ന പിരമിഡ് ഒരു രാജകീയ ശവകുടീരമായിരുന്നു , അത് മരിച്ച ഫറവോൻ്റെ ആത്മാവിൻ്റെ കയറ്റത്തിൻ്റെ സ്ഥലമായി കണക്കാക്കപ്പെട്ടു . പിരമിഡിൻ്റെ മുകൾ ഭാഗത്ത് നിന്ന്, ആത്മാവ് റീഡ്സ് ഫീൽഡിൻ്റെ മരണാനന്തര ജീവിതത്തിലേക്ക് സഞ്ചരിക്കുമെന്നും അത് തിരഞ്ഞെടുത്താൽ, എളുപ്പത്തിൽ ഭൂമിയിലേക്ക് മടങ്ങാൻ കഴിയുമെന്നും കരുതപ്പെട്ടു (പിരമിഡിൻ്റെ ഉയർന്ന കൊടുമുടി, അല്ലെങ്കിൽ ഒരു ജീവിതം- രാജാവിൻ്റെ പ്രതിമ പോലെ, ഒരു വഴിവിളക്കായി സേവിക്കുന്നത് ആത്മാവ് തിരിച്ചറിയും). ആദ്യകാലങ്ങളിൽ, ലളിതമായ മസ്തബ സാധാരണക്കാർക്കും രാജകുടുംബത്തിനും ഒരുപോലെ ശവകുടീരമായി വർത്തിച്ചിരുന്നു, എന്നാൽ ആദ്യകാല രാജവംശ കാലഘട്ടത്തിൽ (c. 3150-2613 BCE) മൂന്നാം രാജവംശത്തിലെ ജോസറിൻ്റെ ഭരണത്തിൻ കീഴിൽ (c. 2670-) പിരമിഡ് ഡിസൈൻ വികസിപ്പിച്ചെടുത്തു.